Het viel me op dat er een heleboel meiden bij zaten. – Hallo vooroordeel! IT-specialisten zijn niet alleen jongens, duhh.
Het was in de Corona-tijd, dus ik zag ze in het mini op een schermpje.
“San, ik ben bang dat als de nieuwe directeur er straks is, er een streep door onze afdeling gaat.” Schrik. De directrice die dit zegt, staat haar mannetje en is niet zomaar bang. Waarom heeft ze dan nu de angst dat haar afdeling rücksichtslos wegbezuinigd kan worden?
Die angst heeft niets met de nieuwe directeur te maken. Het is nog niet eens bekend wie dat wordt.
Het zit in de afdeling zelf.
Baanbrekend en waardevol
Zij doen fantastisch werk. Er werken docenten op deze school die niet met lesprogramma’s werken, maar die zich door de stad verspreiden en op locatie projecten opzetten met leerlingen en wijkbewoners.
De docenten voelen in elke vezel van hun lijf dat dit bijzonder, nodig en waardevol werk is.
Maar hoe leg je dat uit?
Maarrr…. het zelf belangrijk en waardevol vinden – ook al voel je dat met héél je hart – is nog wat anders dan de ánder de waarde ervan te laten inzien.
Een verhaal maken voor iemand die je niet kent
Deze afdeling zit in een lastige positie, want ze moeten iemand overtuigen die ze nog niet kennen. Dan weet je dus nog niet waar diegene gevoelig voor is, waar die door geraakt wordt.
Woorden geven aan die waarde
Dan zit er maar één ding op, en dat is: heel goed snappen waar de waarde van je werk in zit. En dat zijn nooit alleen de resultaten in de cijfers, maar dat zijn ook nooit alleen de verhalen uit de praktijk.
Beide soorten waarden heb je nodig om de ander te laten inzien hoe waardevol je werk is.
Eind goed, al goed?
De afdeling bestaat nog. Wordt op handen gedragen door de nieuwe directeur en als voorbeeld in de hele school gebruikt om op een innovatieve manier met onderwijs om te gaan.
Ik ben apetrots.
