Ik draaide bardienst op de tannis (sorry… op de tennisclub) en de Corona-biertjes waren niet aan te slepen. Ik dacht: “Hee, dit kan weer blijkbaar. Een Corona bestellen, zonder gedachten aan de pandemie / besmetting / je kwetsbare oma.
Is dan al het leed geleden?
Nee, volgens mij niet. Want wij horen nog heel vaak dat er op het werk verbinding wordt gemist:
Heel veel nieuwe collega’s die je nog niet kent. Hybride werken. Kantoordagen en thuiswerkdagen en dan net steeds die leuke collega mislopen. De klad in de teamuitjes.
Enzovoorts.
Ik wil daarom graag de oproep doen: kom op! Investeer in elkaar. Zoek elkaar op. Maak een praatje, doe een belletje en luister naar je collega. En niet alleen je vriendjes en vriendinnetjes van de werkvloer, ook die je nog niet kent. Deel over de werkmomenten waar je over twijfelt en die waar je van kwispelt.
Bovenal wil ik de leidinggevenden oproepen om in de club te investeren. Je mensen zijn je grootste kapitaal. Hoor ze, zie ze, erken ze en laat ze verhalen delen. Dat kan heel laagdrempelig.
Wat dacht je bijvoorbeeld van een ‘stavaza’ (stand van zaken) op het wekelijkse teamoverleg door middel van een ‘geluksmomentje van de afgelopen week’?
Of een Verhalenfestival, met workshops storytelling waarin collega’s waargebeurde verhalen delen over hun werk. Verhalen die indruk hebben gemaakt, omdat die verhalen ertoe doen.
Omdat zij ertoe doen.
