Werk je in een team? Dan is de kans groot dat die nogal eens van samenstelling verandert. Nieuw project, nieuwe collega’s, reorganisaties – de meeste organisaties staan liever niet stil.

Je wilt natuurlijk graag weten wat voor vlees je in de kuip hebt. Wie zijn je (nieuwe) collega’s; wat kunnen ze en wat vinden ze belangrijk? En hoe werken we dan het beste samen?

Om daarachter te komen kun je uit heeeel veel dingen kiezen. In de titel van dit blog heb ik er één letterlijk uit een aanvraag voor onze training gepikt: “We hebben heel veel nieuwe medewerkers in ons team en we willen niet nóg een keer real drives doen.”

Hoe maak je nou je keuze in al dat aanbod?

Voor het gemak, splits ik alle dingen die je zou kunnen doen in 2 soorten:

• Je wilt de talenten van de collega’s ontdekken;
• Je wilt weten wat belangrijk is voor alle teamleden.

Ben jij in voor nummer 2), nu of in de toekomst? Dan geef ik je hier alvast een voorproefje:

Door verhalen te vertellen aan elkaar over wat je belangrijk vindt, wissel je op waardeniveau ervaringen en overtuigingen uit. Als je dit deelt – naast het reguliere inwerkprogramma als: hier staat de koffie en dit is je emailadres – worden de nieuwe collega’s sneller één met de rest van het team.

Welke verhalen deel je dan?

Persoonlijke verhaaltjes. Die gaan over dingen die je op je werk hebt meegemaakt en waar je toen al, of nu je er achteraf over nadenkt, trots op was. Dingen die je voor een ander hebt kunnen betekenen, waarvan jij nu het idee hebt: Wow! Daar doe ik het voor.

Die verhalen, die zijn goud waard. Ze laten zien waar jullie voor staan, waar jullie het voor doen. Nieuwe medewerkers voelen door die verhalen waar het echt om draait.

Zin in meer?

Denk je dat dit ook iets voor jouw team zou kunnen zijn en wil je die verhalen graag met elkaar delen, maar weet je nog niet helemaal hoe? Wij van WC-eend begeleiden je graag met ons eigen ontwikkelde programma. Waarin ieder zijn trotsmomenten met elkaar deelt. Uit die trotsmomenten volgt als klap op de vuurpijl waar jullie gezamenlijk voor staan én kan iedereen op zijn eigen manier die boodschap helder en raak overbrengen.

Neem gerust contact op voor een vrijblijvende kennismaking met Sandra de Haan, oprichter en trainer van de Vertelschool Rotterdam: 06-40228082 / info@vertelschoolrotterdam.nl

Tot gauw!

San

Ik heb het al eerder een keer opgebiecht: ook ik heb zenuwen voordat ik ga spreken. Vind ik dat erg? Nee. Ik zie het als wedstrijdspanning: het helpt me focussen en vlammen.

Maar getsie, heel soms word ik tíjdens mijn praatje overvallen door zenuwen. Dat vind ik niet fijn. Mijn adem gaat hoog zitten en ik voel me niet op mijn gemak.

Wat ik dan het liefst doe?

Gewoon doorgaan. Net doen of er niks aan de hand is.

Maar sinds ik training heb gevolgd bij ‘onze eigen’ Sandra de Snoo (Verhalenvanger én trainer van de Vertelschool Rotterdam), weet ik dat negeren niet de oplossing is. Kordaat als ze is, heeft ze voor ieder zenuwenprobleempje een doeltreffende tip:

• Adem hoog? -> Voeten plat op de grond.
• Raar kraakje in je stem of een piepje in je keel? –> Neem een slokje water.
• Steeds op je blaadje aan het loeren? –> Stop. Kijk rond. Ga door met je verhaal.

Bottom line is: iedereen ziet dat je niet meer ontspannen zit en spreekt. Doe er dan wat aan. Dan kan je publiek ook weer opgelucht ademhalen. Hèhè, die zit er weer lekker bij. Kunnen we weer verder luisteren naar het verhaal.

Ik ben dol op verhalen. Ik smul ervan. Maar als ze niet kloppen, krijg ik argwaan: wat wordt me hier op de mouw gespeld? Wat willen ze van me?

Ik weet het nog goed. De intake met die grote opdrachtgever waar ik enorm tegenop keek. Ze hadden een nieuwe corporate story. Met alle toeters en bellen werd die het land in geslingerd. Probleempje: de afdeling waarmee ik om tafel zat had geen idee wat hun werk te maken had met dat grote bedrijfsverhaal.

Ouch.

Dat is echt pijnlijk.

Want wat gebeurt er? Je krijgt commentaar op dat verhaal.

Wat doe je dan? Dat verhaal is niet van jou, maar het is wel hét overkoepelende verhaal waar je het mee moet doen. Dan kun je 2 dingen kiezen:

• Klakkeloos de corporate story overnemen en woord voor woord opdreunen.
• De woorden vinden van jullie eigen verhaal om daarmee dezelfde waarden uit de dragen van de corporate story.

Hoe vaak gebeurt niet dat eerste? Brrr, dat voel je toch aan alle kanten: dat is niet jouw verhaal! Waarom vertel je het dan? Wat moet je van me?

Het goede nieuws is dat keuze 2) makkelijker is dan het lijkt. Mijn ervaring is dat ieders eigen verhaal de boodschap van de corporate story passende woorden geeft. Kleur. Echtheid. Het wekt de corporate story tot leven.

Want de corporate story an sich is meestal niet verkeerd. Het zijn alleen vaak de woorden van maar een paar mensen in het bedrijf. Maak er je eigen verhaal van. Samen breng je dezelfde boodschap naar buiten, maar wel ieder met je eigen kleur en smaak.

Wij (de Vertelschool Rotterdam is inmiddels met 6 trainers) staan te popelen om je te helpen om op basis van jullie persoonlijke verhalen de boodschap uit te dragen van de corporate story. Neem gerust contact op om kennis te maken. Plan hier een tijdstip in voor een (telefonische) kennismaking.

Waarom werk je waar je werkt? Dat lijkt zo’n simpele vraag.

Tuurlijk: als je leuke collega’s hebt, lekkere koffie en een pingpongtafel in de hal, dan kun je dat allemaal noemen. Maar als je je taken niet tof vindt, of je hebt het idee dat het nergens toe leidt, is een potje tafeltennis echt niet genoeg om jou te houden.

Wat doet CoolBlue wat jouw werkgever (waarschijnlijk) niet doet? Humor en autonomie. Dat komt overal in terug. En dat straalt iedereen die daar werkt uit.

– “San. Wacht ff. Waarom zou ik het belangrijk moeten vinden om uit te kunnen leggen waarom ik werk waar ik werk?” – (Kan me zomaar voorstellen dat je dit ongeveer denkt.)

Nou, ik heb twee heel belangrijke redenen voor je:

• Omdat jij dan met voldoening naar je werk gaat (en blijft gaan).
• Omdat nieuwe collega’s niet voor het oprapen liggen. Zíj hebben het uitkiezen. Werkzoekenden komen niet alleen voor een mooie functie en salaris. Ze voelen zich aangetrokken door gedeelde waarden. Jij bent degene die over die waarden kan vertellen.*

* Als ze solliciteren, krijgen ze het van leidinggevenden of HR-personeel te horen. Maar dan zijn ze al een stap verder. Zij hebben dan al besloten om bij jullie aan te kloppen voor een nieuwe baan. Jij en je collega’s zijn de ambassadeurs die die interesse op kunnen wekken. En zo help jij een handje om je bedrijf compleet en waardevol te houden. Mooi man!

Help is on the way!

Elke grote organisatie heeft een afdeling die zich bezighoudt met deze vraag: hoe leggen we uit dat werken hier leuk en waardevol is? Om al die mensen te helpen die zich met deze vraag bezighouden, heb ik een videoreeks met tips opgenomen. Jij krijgt nu een kijkje achter de schermen, waarmee ik je op weg wil helpen met je verhaal. Want jij bent één van de beste ambassadeurs!

The making of

Voordat ik de camera voor mijn neus had, heb ik wat aantekeningen gemaakt. Hoe kan ik op zoveel mogelijk manieren die vraag beantwoorden: “Waarom werk ik bij de Vertelschool Rotterdam?” Dit is wat er op mijn briefjes stond:

• Ik wilde op mijn 4e al juffrouw worden!
• De businesscoach hing me ondersteboven en schudde me uit. Daar kwam uit wat ik van nature doe en wat ik belangrijk vind;
• Mensen vertellen me altijd al hun hele levensverhaal;
• Die ene deelnemer die een staande ovatie kreeg van zijn collega’s. Niemand wist waarom hij daar al 30 jaar werkte. Zijn verhaal, kippenvel.

Ik hoop dat mijn aantekeningen jou kunnen inspireren om op verschillende manieren te vertellen hoe het komt dat jij werkt waar je werkt en waarom je daar bleef.

Liever nog wat uitgebreider stilstaan bij deze vraag? Check dan zeker de video’s die ik hierover heb gemaakt en/of neem vrijblijvend contact op om te sparren. Je kan hier direct een tijdstip in mijn agenda boeken.

Bij ons thuis worden de vakantiespullen bij elkaar gezocht, de grote reis gaat bijna beginnen.

Even pauze; niet aan werk denken; lekker in de bubbel met het gezin.

Ehh, wacht ff. Niet aan werk denken? Ja, dááág, dat is dus zó niet waar.

Op vakantie ben ik ook met werk bezig. En ik ben niet de enige. Meestal komen de Grote Vragen juist in zo’n pauze om de hoek kijken: doe ik wat ik wil? Doe ik het goed? Wat kan er beter? Wat zijn onze toekomstplannen?

Maar let op: het is echt niet alleen dagdromen op vakantie. Als je net als ik een kampeerder bent, zal je het zeker herkennen. ’s Avonds na het eten zeul je met je teiltje vol vieze zooi naar de wasbakken. Als je zin hebt in een praatje is er altijd wel iemand die met je keuvelt.

Het sop is nog niet warm of daar is ie dan… de vraag der vragen waardoor je er een spontane pitch uit gooit:

“En wat doe jij in het dagelijks leven?”

Ik hoorde Hugo de Jonge (nu minister, toen nog wethouder in Rotterdam) eens zeggen dat hij met zijn handen in het warme water vertelde over zijn werk en dat hem dat trots maakte. Hij was trots op wat hij deed. Hoe mooi is dat?

Ik hoop dat jij dat ook ervaart.

Niet bang zijn om aan werk te denken tijdens je welverdiende vakantie. Dat gebeurt toch wel. No stress. Die Grote Vragen die gaan komen en de kleine verhaaltjes die je deelt tijdens de afwas helpen je je werk te herwaarderen. Voel je trots opkomen? Good for you. Weet je het allemaal ff niet meer? Blijf er niet mee zitten. Zoek een maatje om erover te sparren, straks als je weer terug bent.

Een mooie zomer toegewenst! Ik blog overigens gewoon door tijdens de vakantie. Hoe ik dat doe? Héél hard werken voor de vakantie, zodat alle blogs al klaar staan terwijl ik door de Baltische Staten cross.