Mijn verhaal ter inspiratie, een dikke dankjewel en om nader kennis te maken

Als klein meisje wilde ik juf worden. Ik koos voor geschiedenis. Na het onderwijs ging ik werken als ambtenaar bij de gemeente Rotterdam. Het ontwikkelen van lesprogramma’s, het trainen en begeleiden van mensen reisde jarenlang met me mee in het ‘ambt’. Deels in loondienst en deels als freelancer. Net zolang totdat de werkzaamheden in loondienst begonnen te knellen. Ik besloot ontslag te nemen en ging op zoek naar een nieuwe plek. Die vond ik bij een startup in Rotterdam, duurzaam en dynamisch. De functie en de omgeving waren geweldig; het uurtje factuurTJE iets minder: 12,73 per uur. Onder deze omstandigheden werd ik 100% zzp’er. Oei.

Het plan
Vóórdat ik ontslag nam had ik groot overleg met mijn man. Op zaterdagochtend. In bed. Met een blocnote. We runden op dat moment een gezin met twee dochters op de basisschool. Op het blocnote brachten we onze uitgaven in kaart. Groot was de opluchting toen bleek dat mijn noodzakelijke financiële bijdrage aan ons gezinsleven minimaal was. We gingen het zzp-avontuur aan en gaven mijn wild ingegeven plan twee jaar. Dat gaf rust. Na een klein jaar uurtje-factuurtje voor een appel en een ei, heb ik geprobeerd om mede-eigenaar te worden van de startup. Toen dat niet lukte, besloot ik zelf een bedrijf op te zetten. Niks freelancen, ik wilde voor het ‘echie’ meespelen in de wereld van ondernemers.

Vertelleraar
In mijn zoektocht naar hét businessmodel voor mijn toekomstige bedrijf ging ik te rade bij een businesscoach. Zo ontdekte ik mijn bijzondere bedrevenheid: dat wat je van nature doet én wat waardevol is voor een ander. De uitkomst was ontluisterend, want ik help mensen hun punt te maken. Ik vond het niet iets om trots te zijn, laat staan dat ik dit zou kunnen verkopen. Ik vroeg vervolgens vijf mensen uit mijn netwerk of zij met mij wilden sparren. Ze zeiden allemaal ja. Eén van hen schreef tijdens een lunch mijn uitgesproken gedachtestroom helemaal uit. Eenmaal thuis las ik de term vertelleraar terug in haar aantekeningen. Wat een leuk woord dacht ik. Het deed me denken aan de Krullevaar in Pluk van de Petteflet.
Vervolgens las ik het woord nog eens en toen las ik: vertel-leraar.

Punt
Ja! Dat wil ik zijn: een vertelleraar die mensen helpt hun punt te maken. Maar ja … hun punt in wat? Het antwoord lag voor het oprapen, want al luisterend naar andere – net gestarte – ondernemers was ik het meest nieuwsgierig naar hun ‘waarom?!’: waarom doe je wat je doet, hoe helpt dit de wereld, wat waren je afwegingen en hoe komt het dat je bent doorgegaan ondanks de tegenslagen? Ik smulde en leerde van hun verhalen en tegelijkertijd werden de antwoorden niet zomaar uit de mouwen geschud. En toen wist ik het. Hier kan ik mensen bij helpen. Ik help mensen hun punt te maken als ze vertellen waar het hen écht om gaat. En zo werd mijn bijzondere bedrevenheid tóch mijn businessmodel. 

Vertelschool Rotterdam
Hierna was de puzzel snel gelegd. Omdat ik voor ’t echie wilde gaan en de juf in mij nog springlevend was, werd het in mijn hoofd en op papier al snel een vertelschool. Met meerdere vertelleraren! Later heb ik er Rotterdam aan toegevoegd. Gewoon omdat er al een (Nationale) Vertelschool bestond. Ik had het liever zonder Rotterdam gehad. Nu niet meer. Het heeft wel wat stoers. Het klopt ook. ‘Verhalen over je waarom’ kan zweverig klinken, maar niet als je het energiek en zonder poespas toepast. Dat is Rotterdams! In januari 2017 schreef ik de Vertelschool Rotterdam in bij de Kamer van Koophandel en lanceerde ik mijn website. Mijn bedrijf was gestart.

Wikken en wegen
Het vinden van vertelleraren ging verrassend vlot. Ik selecteerde er vijf vanuit mijn eigen netwerk. Allemaal anders en samen een bont geheel. Mocht je nu denken dat het vanaf hier allemaal op rolletjes liep. Nou nee. Die berekening op dat blocnote tijdens het groot overleg met mijn man bleek in de praktijk iets te rooskleurig. Het werd toch leven met de hand op de knip. Ik ging o.a. op kledingdieet. Mijn gympies uit mijn studententijd viste ik achter uit mijn kast en ook de vesten met rafelrandjes werden niet vervangen. Ik droeg ze met trots. Het werd een sport om scherpe keuzes te maken over uitgaven, want ik wist waarvoor ik het deed.

Trots
Die eerste twee jaar die we het wild ingegeven plan hadden gegeven vlogen voorbij. Tijd om te evalueren. In een paar zinnen waren we eruit: het ging goed, het voelde goed en door! Niks groots en meeslepend evalueren. Zonder de steun van mijn man had ik het niet gekund. Hij was en is mijn stootkussen. Bij hem kan ik mijn hoofd laten rusten, wegkruipen én ongegeneerd pochen als iets is gelukt. Hij geniet met me mee en remt me af als ik te hard van stapel loop. Om hulp vragen is zeker niet mijn tweede natuur, maar het gaat me steeds beter af. Ik heb fijne mensen om me heen waarbij ik te rade kan gaan. Ik ben ongelofelijk trots op mijn trouwe achterban en wat ben ik blij dat ook het wikken en wegen achter me ligt.

Zingeving
Bij de Vertelschool Rotterdam draait het om wat er voor jou écht toe doet. Wat is zo belangrijk voor jou dat je daar al je aandacht aan geeft, je energie in steekt en je werk van maakt? Mensen dat hardop laten uitspreken, dat is wat mij en de Vertelschool drijft. Het is hartverwarmend als deelnemers vertellen waar ze trots op zijn en wat de betekenis hiervan is voor anderen. Wanneer we het kwartje zien vallen als mensen zich realiseren dat ze het verschil maken. Puur omdat ze zichzelf en dat wat hen drijft meenemen in wat ze doen. 

Ik hoop dat de Vertelschool Rotterdam in de toekomst een stabiel en robuust bedrijf blijft. Waar mensen nieuwsgierig naar blijven en waarderend op terugkijken. Ik wens dat ons gedachtegoed in de harten van onze deelnemers meereist, zodat het over 50 jaar doodnormaal is om in bedrijven te vertellen wat er écht toe doet.

Dankjewel aan jou

Lieve trouwe lezer en deelnemer van onze trainingen. Een dikke merci dat jij er bent. Voor jullie doen we het en zonder jullie zou er geen Vertelschool bestaan. Waar ik vooral zo dankbaar voor ben is jullie betrokkenheid. Ik hoop dat we elkaar blijven volgen en versterken. 

Een heel fijne zomer gewenst en heel graag tot daarna weer. Om elkaar de prachtigste verhalen te vertellen over de dingen die er echt toe doen.