Ik was bij een kleine organisatie. Lief voor elkaar, enthousiast – op het fanatieke af – over hun werk en tóch kwamen ze tot eenzelfde conclusie die ik al zo vaak bij grotere (loggere) organisaties heb gehoord: “We focussen zo vaak op wat er niet goed gaat. Laten we vaker deze pareltjes aan elkaar vertellen.”
Bevlogenheid
Het ligt er dus niet aan hoe groot of klein, hoe bevlogen of ingedut de organisatie is: wij zijn gewend om het te hebben over wat er beter kan.
Focus op wat er al goed is
Ik was dus bij deze club van 7 mensen, in het woonhuis van de oprichters. Heel huiselijk, zonnig en warm. Ik kreeg de heerlijkste cappuccino en er waren taartjes, één van de collega’s was jarig. De sfeer zat er goed in.
Voor hen kwam het als een verrassing. Wat het oplevert aan zeggingskracht, aan rijke beelden, aan heldere boodschappen als ze de verhalen uit hun werk met elkaar delen. Verhalen die er echt toe doen voor ze.
“Het wakkert mijn eigen vuurtje weer aan”
Door bijvoorbeeld te vertellen over die ene keer dat ze naast een bewoner op de vloer van het kinderkamertje zat, te kijken naar het lege wiegje. De baby was uit huis geplaatst, de moeder wist niet waar te beginnen. Of over de man die uit zijn woning moest en niemand van de woningbouw wist hoe ze hem en zijn 3 enorme honden verder konden helpen.
Stuk voor stuk verhalen waar het echt om gaat. Echte verhalen. Waar de emotie uit sijpelt. Van de mensen om wie het gaat, maar ook voor deze club collega’s. Door deze verhalen zie je zoveel meer van waar het echt om gaat. En door die te delen focus je op wat er al is. Wat er al goed gaat, wat goed is.
Samen teruggaan naar die basis zegt soms meer dan focussen op wat er nog beter kan.
