Het valt mij op dat er een groot verschil zit tussen wat mensen zéggen en wat ze bedoelen. Laat ik voor mezelf spreken, dat praat wat makkelijker.
Ik ben sinds de oprichting van mijn Vertelschool soms hyperbewust van wat ik zeg en wat ik bedoel. En in zo’n hyperbewust moment kwam ik erachter dat ik iets anders bedoelde dan wat ik zei. Ik zei namelijk tegen een van mijn lieve, mooie vriendinnen (die ik minder vaak zie dan ik zou willen) dat ze er prachtig uitzag in de jurk die ze aanhad.
Lief compliment toch? Het was ook echt zo. Maar weet je wat ik eigenlijk bedoelde?
Ik bedoelde: “Ik vind het zo fijn om weer bij je te zijn.”
Waarom zei ik dat dan niet?
Ik denk dat het veiliger voelt om een compliment te geven over uiterlijkheden. Komt minder dichtbij. Nu ik dat beter in het snotje heb, kan ik er bewust voor kiezen of ik precies ga zeggen wat ik bedoel of dat ik toch kies voor de veiligere variant.
In de kerstperiode ben ik in de stemming om (nog) warmer met familie en vrienden om te gaan. Jij ook? Misschien wil jij het dan aan het kerstdiner straks ook proberen: zeggen wat je bedoelt.
Ik wens je de mooiste gesprekken, de fijnste dagen en een prachtig oud en nieuw toe.
Heel graag tot volgend jaar!