Ik ken haar al van mijn tijd bij de gemeente Rotterdam, toen ze bij mij stage kwam lopen. Een energieke jonge dame, vol ambitie. Nu zit ze weer voor me. In haar rolstoel.

Net na haar stage bij mij is ze tijdens een auto-ongeluk door de achterruit geslingerd en tussen de auto en de vangrail bekneld geraakt. Dat ze nog leeft is een wonder. Door 12 schroeven die haar rug bij elkaar houden, kan ze rechtop zitten. Maar het is haar mentale veerkracht die maakt dat ze er nog steeds zo vol levensvreugde en energie bij zit als toen. De ambitie spat er weer vanaf. De enorme rugzak die ze er aan levenservaring bij heeft gekregen, maakt dat ze meer dan ooit anderen inspireert met haar verhaal over motivatie en doorzettingsvermogen.

Ik ben blij dat ze voor me zit. Ze heeft zo’n krachtig verhaal – dat weet ze ook. Ze heeft alleen geen grip op wat er gebeurt als ze haar levensverhaal vertelt. Ze heeft het gevoel dat ze van de hak op de tak springt en dat ze niet weet wat haar boodschap precies is. En achteraf wordt ze wel vol overgave bedankt door degene die haar op het podium gehesen. Hoe dan?

Oh man! Hier kan je me ’s nachts voor wakker maken. De vinger leggen op wat de kern is van je verhaal, daar smul ik van.

Ik luister naar alles wat ze te vertellen heeft en begin steeds geruster te glimlachen. (Want hoe leuk ik het ook vind om dit te doen, ik weet van tevoren ook niet of het me lukt om de kern uit iemands relaas te halen. Maar het was me gelukkig glashelder hoe alles wat ze vertelt met elkaar te maken heeft en tegelijkertijd een eigen thema heeft.)

Haar verhaal gaat over wat ze meegemaakt heeft (het ongeluk, de dwarslaesie en het leven weer oppakken) en de thema’s die ze belangrijk vindt om te delen: het overwinnen van angsten (toch weer in de auto stappen); het aangaan van nieuwe uitdagingen (een Oostenrijkse berg beklimmen met de handbike) en het in actie komen om dingen voor elkaar te krijgen (haar laptop was volledig vergaan; ze heeft tijdens haar revalidatie 7 protfolio’s voor school herschreven in anderhalve maand tijd). Daarmee hoopt ze mensen die even niet meer weten waar ze het vandaan moeten halen de boodschap mee te geven dat ze sterker zijn dan ze denken en dat de sleutel ligt in het daadwerkelijk uitvoeren van de acties die nodig zijn om bij je doel te komen.

Als ik haar vraag welke reacties uit de zaal haar zijn bijgebleven, komt er een big smile. Ze heeft een berichtje gekregen van een van de studenten die ze had toegesproken op haar oude school. De student schrijft dat ze door haar de motivatie had gekregen om weer aan school te gaan werken en dat ze haar diploma inmiddels heeft gehaald. Je kan haar niet gelukkiger maken. Dat ze zo’n snaar kan raken bij mensen dat ze door haar verhaal hun eigen leven weer in handen nemen. Daar doet ze het voor.

Wat ik bij haar zie gebeuren is dat ze grip heeft gekregen op haar verhaal. Ze heeft nu regie op welke onderwerp ze aansnijdt, met welk doel. Ze verwoordt het zelf als: “Ik heb een archiefkast in mijn hoofd, waar al die thema’s in liggen. Ik hoef alleen nog het juiste laatje open te trekken, afhankelijk van de doelgroep en het doel van het spreekmoment”. Zo. Daar ga ik even een strikje omdoen 😊

Liefs, San

P.s. Nieuwsgierig naar deze dame en haar verhaal? Kijk dan vooral even hier: Kubra Murt (LinkedIn) of hier: Kuubslife (YouTube)