Onze deelnemers werken vaak met hun hoofd. Het zijn beleidsmakers, projectteams, HR-afdelingen, noem maar op. Nu had ik één deelnemer in mijn trainingsprogramma die naast werken met het hoofd duidelijk ook een doener was. Hij had nog maar 2 van de 3 dagen van het programma gevolgd of hij had al de hele methodiek uitgeprobeerd op zijn eigen team.
Mijn hart maakte een sprongetje en ik hield mijn hart vast – tegelijkertijd
Ik stond verbluft hoe makkelijk en laagdrempelig hij de stappen in zijn team had doorlopen. “Gewoon doen” was zijn houding. “Maar ze moeten toch weten waarom en waartoe?” hoorde ik mijn aarzelende gedachten in stilte aan en vroeg me af of ik wel voldoende theorie had meegegeven.
Ik ben blij dat hij het “gewoon heeft gedaan”. Want niet iedereen heeft net als ik vooraf een waartoe-waarheen-waarvoor boodschap nodig. Doeners willen gewoon aan de slag. En kijken wat eruit komt.
Verbazingwekkend, zo snel
Hij was zelf verbaasd over hoe snel het had gewerkt met zijn team. Wat had ie gedaan?
1) Verhalen delen over waar ze trots op waren in hun werk;
2) Uit die verhalen formuleren wat het voor impact had gehad en
3) De kapstok benoemen waar ze als team voor staan.
In 2 uurtjes was het klaar. Hoppa, strikkie erom.
Ik was blij voor hem. En voor het groepje deelnemers aan wie hij dit kon vertellen. Want daarmee leerden ze dat je deze methodiek (een beetje van Simon Sinek en een beetje van de Vertelschool) op jouw manier kan begeleiden.
Waar ik het voor doe
En daar doe ik het nou voor. Deelnemers op hun eigen manier hun verhaal te laten vertellen over wat er echt toe doet voor ze. En ze daarmee collega’s, gesprekspartners, hun publiek aan te zetten tot ook meedoen, echt ergens voor gaan, zich uitspreken.
Meer weten over dit trainingsprogramma?
In september 2024 starten we weer met een groep. Ik kan niet wachten om de denkers, dromers en doeners te verwelkomen.
