Obama. Een man om met weemoed aan terug te denken. En een voorbeeld voor velen vanwege zijn verteltalent. Ik geef je één tip om te speechen à la Barack Obama.
Vertel het hele verhaal
Waar wij (uit bescheidenheid? Of omdat we niet onze kop boven het maaiveld uit willen steken? Niet alle aandacht op onszelf willen vestigen?) geneigd zijn een lang verhaal kort te maken, serveert Obama zijn verhalen helemaal uit.
En dat kan minutenlang duren. Dat voelt lang. Zéker als je de verteller bent.
En toch werkt het. Als luisteraar word je het verhaal ingezogen en beleef je het als het ware mee. Alsof je er zelf bij bent. Je identificeert je daardoor met hem. (Dat is waar de connectie en het vertrouwen ontstaat.)
Nog een voordeel: als je het hele verhaal in geuren en kleuren vertelt, kun je je boodschappen er makkelijk in kwijt.
Een voorbeeld uit een speech van Obama is dat hij terloops benoemt dat hij zich altijd aan zijn beloftes houdt. Dat tussenzinnetje past perfect in het verhaal:
hij had op een vroege, regenachtige ochtend totaal geen zin in om af te reizen naar een gehucht voor een ontmoeting met een fan, maar hij had het eenmaal beloofd, dus daar ging ie.
Stel je eens voor hoeveel beter die boodschap aankomt dan als hij zónder verhaal had verkondigd dat je hem op zijn woord kan geloven. Jaja, denk je dan… dat klinkt als een loze belofte. Maar verpakt in het verhaal heb je zelf al de conclusie getrokken dat het een man van zijn woord is.
Het is nog leuker ook.
Last, but not least: het is nog leuker om naar te luisteren. Een goed verhaal grijpt je, boeit je, onthoudt je. Dat is leuker om naar te luisteren én – zeker na wat oefening – om te vertellen.
Dus doe als Obama en vertel het hele verhaal. Welk lang verhaal ga jij – nu je dit weet – niet meer kort houden?
