Bijna verlegen komt de vraag: “We willen je graag in het programma als inspirerend spreker. Zou je dat eventueel willen doen voor ons?”
“Waaah! Ja, natuurlijk.” Ik draag de Open Monumenten Dag een warm hart toe, dus ben vereerd dat ik gevraagd word (en helemaal als ik het hoofdprogramma blijk te zijn) voor een avond waarop de monumenthouders in het zonnetje gezet worden.
Ik maak me zorgen tijdens de voorbereidingen. Wat heb ik nou helemaal te vertellen over het onderwerp? Een uur lang?
Ken je eigen boodschap
Ik herpak me. Terug naar de basis: wat is a l t i j d mijn boodschap?
Dat het ertoe doet dat jij het bent. Dat mensen geïnteresseerd zijn in jou en wat je vertelt vanuit jouw ervaring. Dat doet veel meer dan een algemeen praatje, wat 10 anderen hetzelfde hadden kunnen vertellen.
Yes, hebbes. Dat wordt ook mijn boodschap voor de Open Monumenten Dag:
‘Mag het eens onsje persoonlijker? De bezoekers komen voor het monument én voor u. Dus vertel die dag niet alleen over de stenen, maar ook over de bewoners.’
Boodschap CHECK √
Hoop niet op actie, zorg ervoor dat het gebeurt
Volgende stap: Hoe zorg ik ervoor dat de monumenthouders mijn boodschap omzetten in actie? Want geloof mij nou – hoe inspirerend je praatje ook is – als de zaal leegloopt, vervliegt bij de meeste luisteraars ook de spirit om er actief wat mee te doen.
De oplossing is: sta niet alleen als inspirerend spreker voor de groep, maar stel je op als trainer. Een trainer vraagt zich altijd af: wat wil ik de groep leren? Wat wil ik dat er verandert in hun gedrag?
In mijn geval is de gewenste gedragsverandering: vertel een persoonlijker verhaal.
De eerste stap naar een nieuw verhaal is ideeën bedenken: “Wat zal ik dan gaan vertellen?”
Die eerste stap laat je ze ter plekke doen. Niet mee wachten tot je publiek alweer veilig thuis zit, weg van jouw dwingende ogen. De gelegenheid en urgentie zijn dan verdwenen.
Wat ik heb gedaan met de groep monumenthouders?
Ieder voor zich schrijft op wat voor persoonlijke verhalen er in het monument verborgen liggen. Een familiegeschiedenis; iets wat ze zelf recent hebben meegemaakt; hoe het dagelijks leven was in de vorige eeuw; noem maar op. Gave ideeën komen boven.
De psychologische effecten van hardop uitspreken
Daarna verbouwen we de zaal en zit iedereen tegenover een andere monumenthouder en wisselen ze hun nieuwe verhaalideeën uit. Waarom? Omdat als mensen hardop uitspreken wat ze van plan zijn, treden er twee menselijk verschijnselen op waar jij als spreker/trainer gebruik van kan maken:
- Door het hardop uitspreken van ideeën leggen mensen aan zichzelf uit wat ze bedoelen.
- Mensen willen consistent zijn. Als ze tijdens jouw spreekmoment iets hebben uitgesproken, willen ze zich daar later nog steeds aan houden.
Maak ook het verschil op het podium
Om het verschil te maken als spreker laat je je publiek zich dus hardop uitspreken. Bang dat jouw zalen te groot zijn? No worries, dit kan met duizend man tegelijk. Het trucje van handen opsteken ken je waarschijnlijk wel. Doet ook al iets met mensen hoor. Maar daag jezelf uit om er meer van te maken. Dus niet alleen met het lijf een antwoord laten geven (hand opsteken of opstaan zijn bekende manieren), maar door hun eigen woorden te laten uitspreken.
Ik ben ervan overtuigd dat dit altijd kan. Laat ze hun antwoord op jouw vraag aan de buurman/-vrouw vertellen. Het gaat er niet om dat jij het hoort, het gaat erom dat zij het zichzelf horen zeggen. Dan ben jij niet alleen inspirerend, maar heb je voor sommigen in de zaal echt het verschil gemaakt. Daar doe je het toch voor?