Ik hoor een van de moeders nog uit de hal roepen: “Sán! Je háár!”
Ik stond op het schoolplein te wachten tot mijn dochters naar buiten kwamen. Het werd snel steeds drukker om me heen. Iedereen wilde even voelen aan mijn haar. En buitelde over elkaar heen om te vertellen wat ze ervan vonden.
Dat gebeurt er dus als je na 16 (!) jaar je dreads uitkamt. You’re the talk of the town. De één vindt het zonde, de ander een verademing.
Punt is dat het veel meer mensen is opgevallen dan ik doorhad. De dag erna hoorde ik zelfs van een moeder van school dat háár moeder met het verhaal thuiskwam dat ‘die mevrouw van school met die dingen in haar haar…. die dingen niet meer had!’
Ik heb een nieuw kapsel en het wordt opgemerkt. En hóe. De halve school heeft het erover.
Mensen zien meer dan je denkt
Ik woon niet in een dorp, maar het voelde wel even zo. De mensen om me heen hebben me in de gaten. Hebben het over me. Ik vind het hartverwarmend. Het doet me inzien dat mensen meer betrokken zijn bij mij dan ik in de gaten heb.
En het doet me ook beseffen dat mensen meer van me weten dan ik doorheb.
Dit verhaal gaat over mijn kapsel. Dat valt natuurlijk meteen op. Maar ik weet zeker dat het ook geldt voor minder zichtbare dingen. Ik heb een periode gehad dat ik – onbewust – krampachtig verbloemde dat ik niet lekker in mijn vel zat.
Hoe vaak ik toen niet de welgemeende vraag heb gekregen: “Hoe gaat het met je?” En ik me ervan afmaakte door snel te roepen dat het goed ging. “Beetje druk, verder alles goed!”
Nu denk ik: had ik maar. Had ik maar kunnen delen wat zij toch al doorhadden. Dat het niet zo lekker ging en ik wel wat hulp kon gebruiken. (Ze stonden waarschijnlijk te trappelen om me éindelijk te kunnen helpen.)
Je wordt gezien. Ook door mensen waar je het niet van verwacht. De warme connecties met mensen liggen voor het oprapen. Moet je alleen niet de fout maken die ik maakte en het er NIET over hebben. Wat wel? Recht doen aan je eigen verhaal (in de mate van openheid die je zelf verkiest uiteraard. Niet alles hoeft zo out in the open als mijn nieuwe kapsel).
Gooi eens een balletje op, maak een praatje prut
Misschien heb jij ook wel iets wat je bezig houdt, maar wat je nog met niemand gedeeld hebt. Op het schoolplein, thuis of op je werk. Spit it out, maak er eens een praatje over. Wedden dat mensen het interessant vinden als je iets vertelt over wat je echt bezig houdt?
Al is er maar één lezer van dit blog is die nu denkt: “Dit gaat over mij, ik ga – nú, straks, morgen – mijn gedachten delen met iemand”, kan mijn dag niet meer stuk.
Je ervaring delen? Graag! Dat kan in de comments of via mail: info@vertelschoolrotterdam.nl. Ik ben nieuwsgierig naar jouw verhaal.