Het liep even niet met een opdracht. Ik zat nog thuis en was me klaar aan het maken om naar kantoor te gaan. Het stond bovenaan mijn lijstje om verder te werken aan het verhaal van dat team, maar ik werd er zenuwachtig van. Dat voelde niet goed: als ik me gestresst voel, omdat de woorden niet vanzelf komen, zit me blijkbaar iets in de weg. Dan kan ik 100 keer opnieuw beginnen, het verhaal zal er niet beter op worden. 

Kantoor wacht maar even

Dus wat doe ik? Ik smijt mijn tas in de hoek, storm de trap op naar boven en omgekleed weer af naar beneden en 5 minuten later ren ik in mijn hardlooppakje langs het water. Na een kilometer voel ik de rust over me heen dalen en ga ik in gedachten naar het verhaal wat ik zo graag goed op papier wil krijgen voor dit team. Ik ben een beelddenker en zie mijn laptop met daarop het document in mijn hoofd opdoemen. Ik staar ernaar en loop de woorden in gedachten langs. Zal ik deze veranderen? Hier iets meer uitleggen? Daar een quote toevoegen? Niks van wat ik bedenk, maakt het beter. Ik doe heel hard mijn best om niet gefrustreerd te raken.

Boef. Het kwartje valt

Het zit hem dus niet in de precieze woorden op papier, het zit hem in iets anders. Wat dan? Ik ben inmiddels al het keerpunt voorbij en ren nu de route naar huis terug – geen druk verder….neem de tijd….

En eindelijk, eíndelijk valt het me in: het gaat niet om de woorden op papier (duh, dat dacht je toch een kilometer geleden ook al?), het gaat om de woorden die de teamleden er zélf voor kiezen; iedere keer dat ze dit verhaal vertellen. Ik weet opeens wat me te doen staat: ik verwoord hun gezamenlijke boodschap op papier zo kort en helder mogelijk, zodat ieder teamlid zich erin herkent en nodig ze vervolgens uit om die kernboodschap in hun eigen woorden uit te dragen. 

Verhalen delen => het houdt je team verbonden

Ik sta nog steeds versteld van de kracht van het delen van verhalen. Dit team wilde een document, maar wat ze eigenlijk nodig hadden was om elkaars verhalen te horen. Gelukkig kwam ik daar net op tijd achter. Sinds ik dit zo duidelijk heb gezien, ben ik er vanaf het begin al duidelijk over naar opdrachtgevers. Een gezamenlijk verhaal is pas sterk als het gedeeld wordt en jullie verhalen blijven delen. Dat houdt je team verbonden. Aan elkaar en aan de gezamenlijke opdracht. 

Dé tip

Voor als je het verhaal niet op papier krijgt: probeer niet alles op te schrijven, maar deel het in je eigen woorden. Nodig je collega’s uit om hetzelfde te doen. Met het team, maar ook daarbuiten. Steeds weer met andere woorden en voorbeelden. Al die verhalen samen vertellen dezelfde boodschap.